Ostatnie badanie wykazały, że wodór jest ważnym fizjologicznym czynnikiem regulującym, który wywiera na komórki i całe organy wpływ antyoksydacyjny, przeciwzapalny oraz antypoptyczny. Terapeutycznie wodór może być podawany w różny sposób, np. podczas inhalacji, w formie wody nasyconej wodorem lub poprzez kroplówki z soli fizjologicznej nasyconej wodorem. Wodór coraz częściej jest wykorzystywany jako terapeutyczny gaz medyczny w schorzeniach górnych dróg oddechowych, a także w leczeniu pocovidowego zapalenia płuc.
Wodór jest najlżejszym i najpowszechniej występującym we wszechświecie pierwiastkiem chemicznym stanowiącym źródło energii słońca dzięki fuzji jądrowej produkującej hel. Japońscy naukowcy na czele z Ohsawą odkryli, że gazowy wodór posiada wybiorcze, pozytywnie specyficzne właściwości antyoksydacyjne i antypoptotyczne (zapobiegające martwicy poreperfuzjnej). Dodatkowo gaz ten chroni serce, mózg i wątrobę przed urazem niedokrwienno-reperfuzyjnym oraz udarem poprzez wybiorczą neutralizację rodników hydroksylowych.
Zgromadzone dowody w różnorakich dziedzinach biomedycznych dowodzą, że wodór podawany dowolną drogą może działać jako wybiorczy wychwytywacz reaktywnych form tlenu (ROS) i wywiera efekt ochrony komórek i całych narządów przed martwicą niedokrwienną.
Wodór nie jest produkowany w komórkach człowieka, powstaje tylko w jego jelicie. Tam beztlenowe bakterie, przeprowadzając proces fermentacji, uwalniają cząsteczki wodoru. Część zostaje wchłonięta do krwi, druga grupa ulega ponownym przemianom za pomocą mikroorganizmów jelitowych, a kolejna wydostaje się na zewnątrz w postaci gazów. Mimo swojego niewielkiego rozmiaru – 0,24 nm (wodór jest 1000 razy mniejszy od bakterii i komórek organizmu człowieka) wodór jest niezwykle ważny, ponieważ jego mikroskopijna wielkość umożliwia wnikanie do nawet najmniej dostępnych obszarów ludzkiego ciała.
Właściwości wodoru jako środka leczniczego
Wodór poprzez swój mikroskopijny rozmiar potrafi przenikać przez błonę komórki, a to ma ważne znaczenie dla produkcji energii w mitochondriach. To wyspecjalizowane struktury wewnątrz komórek posiadające własne DNA. Służą one do zasilania różnych funkcji w organizmie człowieka. Wodór molekularny działa w nich na różne sposoby, może np. dostarczać elektrony, jest także dostawcą protonów w chinonowym łańcuchu transportu elektronów. Dodatkowo przekształca półprodukty chinonu w zredukowany ubichionol (koenzym Q), zwiększając w ten sposób jego właściwości antyoksydacyjne. Wodór stymuluje metabolizm energetyczny oraz ma wpływ na ekspresję genów, chroni błony i DNA, a także powoduje wzrost aktywności enzymów antyoksydacyjnych. Wodór cząsteczkowy ma właściwości antyapoptyczne, poprzez hamowanie aktywacji kaspazy-3 oraz wykazuje znaczące działanie przeciwzapalne i przeciwpasożytnicze. W przeciwieństwie do niespecyficznych antyoksydantów wodór nie wpływa na naturalny system immunologiczny i pozwala na fagocytozę infekujących organizmów.
Kluczowa cecha wodoru, czyli jego przenikalność, umożliwia neutralizowanie wolnych rodników hydroksylowych, które uszkadzają komórki. Wodór jest o wiele skuteczniejszy niż powszechnie znane antyoksydanty jak witaminy czy koenzym Q. Cząsteczka wodoru jest 176 razy mniejsza od witaminy C, 209 razy od glutationu oraz 863 razy mniejsza od koenzymu Q 10.
Jak możemy leczyć się wodorem?
Wodór można podawać drogą inhalacji, wprowadzając go do organizmu poprzez respirator, maskę na twarzy lub przewód nosowy. To bardzo prosta forma terapeutyczna. Wodór nie wybucha w powietrzu i w czystym tlenie przy stężeniu < 4%. Jednak dbając o bezpieczeństwo pacjentów, pożądane stężenie wodoru musi być monitorowane przez osoby kompetentne i musi być podawane za pomocą sprawdzonej i przebadanej aparatury.
Pomimo tego, że wdychany gaz wodorowy może działać szybciej, to ta metoda podawania nie jest użyteczna w życiu codziennym, ponieważ musi być nadzorowana przez odpowiednie osoby. W domowym użytku lepiej sprawdza się wodór rozpuszczony w wodzie. W takiej terapii wodór jest łatwo aplikowany, szybko się wchłania i jest bezpieczny. Picie wody nasyconej wodorem daje porównywalne efekty do wdychania wodoru w postaci gazu. Wodę wodorową można uzyskać za pomocą urządzenia zwanego generatorem wody wodorowej.
Doustne podawanie wodoru w postaci wody jest bezpieczne i wygodne. Jednak z czasem wodór wyparowuje z wody, a dodatkowo część pierwiastka może zostać utracona w żołądku lub jelicie. To sprawia, że kontrolowanie efektywnej dawki wodoru może być trudne. Najlepiej zatem pić wodę wodorową zaraz po przygotowaniu.
Skuteczność terapii wodorem w chorobach
Wodór podawany dowolną drogą wywiera silny efekt leczniczy na organizm człowieka. Poprzez selektywne wychwytywanie wolnych rodników pierwiastek ten powoduje łagodzenie stanów zapalnych i regenerację komórek oraz tkanek. Dodatkowo opóźnia również procesy starzenia organizmu. Wodór dobrze działa na sportowców, przyspiesza procesy regeneracji po wysiłku. Badania wykazały również, że pierwiastek ten ma działanie wspierające dla procesu uczenia się i pamięci, wykazuje skuteczność w chorobie Parkinsona i Alzheimera. Udokumentowano także skuteczność wodoru w ochronie mięśnia sercowego, zwłaszcza po przeszczepach. Niezwykle dobre działalnie mają inhalacje wodorem w łagodzeniu urazów i obrzęków płuc. Wodór jest skuteczny w walce ze stanami zapalnymi – ta zaleta jest wykorzystywana w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów. Dodatkowo wykazano, że pierwiastek ten wykazuje pozytywne działanie w terapii uzupełniającej przy nowotworach, może również hamować wzrost guza i komórek nowotworowych. Wodór jest skuteczny także w leczeniu innych chorób jak łuszczyca, cukrzyca i alergie.
Dzięki bardzo małym rozmiarom wodór potrafi łatwo przenikać przez błony, komórki, tkanki. To sprawia, że z łatwością przenika do jądra komórkowego i mitochondriów. Te niezwykłe właściwości są wykorzystywane w terapiach wodorem i okazują się skuteczne w leczeniu wielu schorzeń, w tym chorób serca, płuc, wątroby i nerek.
| Źródło: Jonizatory.eu |